we vliegen naar de sterren we dansen op de maan
we zijn een eind gekomen sinds we rechtop zijn gaan staan
plasmatelevisies koffie uit een pad 
onbeperkt surfen op je buurmans internet
maar we zijn amper uit het water en nog lang niet uit de brand
voedseloverschotten terwijl een ander kan verrotten
man we leven nog in grotten met een knots in onze hand

​

met mitrailleur en mosterdgas of gewoon nog met een zwaard
het is wel wat harder werken maar dat is het meer dan waard
of wat dacht je van een handgranaat een fragmentatiemijn
een vliegdekschip met kruisraket we krijgen ze wel klein
in god zijn naam want god is groot en het luchtalarm dat loeit
en de bommen voor de vrede vallen fluitend naar beneden
er klinken duizenden gebeden waar geen god zich mee bemoeid

​

geld dat rolt en seks verkoopt maar niks is wat het lijkt
je wordt bedonderd waar je bij staat zorg maar dat je voor je kijkt
nobelprijs voor de vrede atoombom just in case
nee ik mankeer niks aan mijn ogen 't zijn kleine letters die ik lees
en de wereld draait wel door in wie of wat je ook geloofd 
en ik wil heus niet wijzer lijken of op alles lopen zeiken
ik wil niet eens echt iets bereiken het zijn slechts spinsels in mijn hoofd

​

ik heb een hele leuke auto ik sta alleen met motorpech
ik word gehinderd door obstakels er zitten kronkels in mijn weg
je hebt soms van die dagen geen vuiltje aan de lucht
en de dag daarna is bijten door die zure citrusvrucht
maar ik geraak wel waar ik zijn moet dan maar op een sukkeldraf
laat de blaadjes aan de bomen rustig aan hun einde komen
want ik heb vleugels in mijn dromen 
die neemt niemand mij meer af
ja ik kan vliegen in mijn dromen 
dan neemt niemand mij meer af
want ik heb vleugels in mijn dromen
en die neemt niemand mij meer af