als ik toen had geweten wat ik toen nog niet wist 
het verlangen de stilte de pijn 
was ik dan minder verbeten had ik anders beslist 
zou het echt zoveel beter zijn 
had ik haar dan nooit verloren had ik haar dan nog gehad 
na die avond toen die ronde over dat oude kronkelpad 

het was aan de kant bij het water ze huilde en zei 
met een zachte zoete stem 
denkend aan later wil je sterven met mij 
blijf je bij me het hele end 
er stond maar één ster aan de hemel en een heel dun streepje maan 
het was al licht gaan sneeuwen ze had haar zomerjurk nog aan 

nu vul ik mijn dagen met weemoed en spijt 
nu lig ik mijn nachten alleen 
te draaien en dwalen de godganse tijd 
gebroken gevallen ineen 
ik probeer wat troost te vinden in de whisky en de wijn 
maar hoeveel ik ook kan drinken het zal nooit voldoende zijn 

dus als ik één ding kon wensen hoe groot of hoe klein 
één ding ik wist het meteen 
zonder te denken ging ik terug in de tijd 
en dan liep ik niet langer alleen 
want dan had het nooit geklonken het antwoord dat ik gaf 
en dan gingen we nog een ronde over dat oude kronkelpad 
ja dan gingen we nog een ronde over dat oude kronkelpad