Alles staat in brand vandaag: het gras, de lucht, de daken. De rozenstruiken in de tuin, mijn boeken vol ballades. Het bed waarin ze met mij sliep, de kleren die ze achterliet. Ik mis haar wel, ik mis haar niet. En zo sukkel ik al dagen. 

Er kruipt iets door mijn kop vannacht: dreinend, wroetend, knagend. Aangeschoten, uitgeblust in het donker starend. Ik blijf haar alsmaar voor me zien met mijn beste maat, met een verre vriend. Ieder uur een keer of tien is haar glimlach voor een ander. 

Alles staat in brand vandaag: het gras, de lucht, de daken. Ik heb gekregen wat ik wou, dus ach, ik mag niet klagen. De Zippo met mijn naam erop, haastig in mijn zak verstopt. Nu lijkt het ik heb fout gegokt en hier zit ik op de blaren.